پرخوری عصبی چیست؟!

پرخوری عصبی، احساسی، اشتهای کاذب، همه اینها چندتا علامت دارند؛ من میخواهم 5مورد از علامت های آن را برای شما توضیح بدهم. اگر 3 تا از این 5 مورد را داشتید، یعنی دچار پرخوری عصبی شُدید؛ اگر نداشتید، پرخوری عصبی نبوده و زیاده روی کردیم و یا تعارف کردند و نتوانستیم جلوی خودمان را بگیریم. یا حواسمان نبوده حجم بالایی از کالری را خوردیم و از برنامه خارج شدیم.
علامت اول: غذایی که ما میخوریم بدون نیاز فیزیکی و بدون گرسنه بودن باشد.
علامت دوم: سرعت غذا خوردن ما معمولا بیشتر از سرعت عادی است.
علامت سوم: ما هر چقدر میخوریم سیر نمی شویم.
علامت چهارم: معمولاً یک جورایی احساس خجالت میکنیم این باعث میشود که معمولاً تنها غذا بخورم یا زمانی که دیگران در مقابل ما نیستند
علامت پنجم: معمولا حالتی از عدم کنترل یا گونه ایی شرم از برخوردار میشویم و بعد از خوردن غذای زیاد دچار عذاب وجدان و سرزنش میشویم. پس اگر غذا خوردن باعث احساس عذاب وجدان شد و اگر سه تا از این ویژگی ها را دیدید بدانید دچار پرخوری عصبی است و میخواهیم باهم در این مورد بحث و صبت کنیم
چند نکته:
- این ویژگی ها لزوماً در افرادی اتفاق نیفته که چاق باشند
- همه افرادی که دچار پرخوری عصبی میشوند لزوما از اندام خاصی از بدنشون نفرت ندارند، ولی افرادی هستند که همین که فکر میکنند چاق هستند شکم، پهلودارند دچار پرخوری عصبی میشوند، ولی یک قائده کلی نیست ممکن است همان لحظه که داریم پرخوری عصبی میکنیم به این موضوع اصلاً فکر نکنیم.
- گاهی ما بعد از اینکه پرخوری عصبی کردیم به استفراغ عمدی، خوردن قرص های مسهل، فعالیت های شدید بدنی و یا قول اینکه فردا کمتر میخورم خودمان را آرام میکنیم و این قائده قطعی نیست.
- اگر پرخوری عصبی منجر به تمامی این رفتار ها شود شما دچار بیماری بنام ...... شدهاید اگر نه یعنی ما پرخوری کردیم ولی این بیماری شاملش نمیشود.
- این کارها اگر یک بار اتفاق بیفته مثلا هر دوماه یکبار، آخر هفته، مسافرت، اسمش پرخوری عصبی نیست بلکه پرخوری عصبی گونه ای از تکرار درش وجود دارد یعنی خودمان باید به جایی برسیم که این اتفاق برای ما زیاد پیش آید. خدممتتان میگویم که مراتب و تکرار آن چقدر است .
- پرخوری عصبی براساس تصور لزوما با شیرینی، چیپس، پفک، غذاهای چرب؛ غذاهای بانمک و .... قرارنیست اتفاق بیفتد بلکه ممکن است ما با غذاهای سالم هم پرخوری عصبی داشته باشیم مثلا آخر شب وقتی شام هم خوردیم هوس یک چیز شیرین بکنیم و میدانیم این هوس ناشی از نیاز فیزیکی نیست و میرویم خرما و ارده با حجم بالایی میل میکنیم این مواد سالمی است ولی حجم بالایی خوردیم و این ناشی از پرخوری عصبی است.
- در پرخوری عصبی ما یک حالت دیگر اینکه ما عدم کنترل را میبینیم و به نقطه ای میرسیم که عقلمان میگوید نخور و دلمان میگوید بخور نمیتوانیم جلوی خودمان را بگیریم در همه انواع و افسام پرخوری های عصبی حالتی از نتوانستن و اراده نداشتن هم وجود دارد
- ما مواقعی که دچار پرخوری عصبی میشویم حس عدم کنترل داریم، سرعت بالا، تمرکزمان را از دست می دهیم.
- اگر دیدیم دارد اشتهای عصبی در ما ایجاد میشود سعی کنیم تمرکزمان را از دست ندهیم یعنی جلوی تلوزیون شروع به خوردن غذا یا خوراکی نکنیم چون موردی است که باعث میشود تمرکزمان از دست بدهیم .
- لزوما نداشتن اراده دلیل پرخوری عصبی نیست پس به سراغ کارهایی که اراده و تمرکز ما را کم میکند نرویم .
اگر تکرار پرخوری شما هفته ای 3بار بود این پرخوری ملایم است، 4-7 بار در هفته متوسط، 13-8 پرخوری شدید، بیش از 14 بار یامتوسط روزی دوبار یعنی پرخوری عصبی در شما حاد است.
ممکن است سوال پیش بیاید که چقدر پرخوری شایع است؟ طبق آمار جهانی در 20 تا 40 درصد افرادی که اضافه وزن دارند (به طور خاص خانم ها)پرخوری عصبی وجود دارداین آمار جهانی به طور میانگین از هر 3 خانم که اضافه وزن دارند 1 نفر آنها به پرخوری عصبی دچار است. این در شرایطی است که همه چیز خوب باشد. ما درکشوری زندگی میکنیم که استرس زیادی را متحمل می شویم. استرس بالا ما را مستعد پرخوری عصبی می کند اگر آمار جهانی این است پس در کشور ما با بیشتر است، در نیمی از خانم هایی که در کشور ما هستند پرخوری عصبی بروز می دهند.
این آمار در خانم ها بیشتر ازآقایان است
پرخوری عصبی حوالی 20 سالگی شروع میشود و 20 سال در ما وجود دارد و اگر درمان شود یا حل نشود در ما ریشه می دواند و باقی میماند.
چند نکته
- چرا قرعه فال بنام ما افتاده چرا بین این همه آدم ما در معرض پرخوری عصبی هستیم این برمیگردد به ساختار ذهنی مرکز پاداش در ذهن و اینکه محیط پراسترس و این استرس بالا ما را مستعد این موضوع کرده است اگر ما بتوانیم محیطمان را کم تنش کنیم پرخوری عصبی را در ما کمتر میشود.
- در بسیاری از موارد ما بعد از پرخوری عصبی دچار عذاب وجدان میشویم و سعی میکنیم پرخوری را با نخوردن جبران کنیم همان نخوردن باعث پرخوری عصبی است. یکی دیگر از عوامل بروز پیدایش پرخوری عصبی نخوردن است به عبارتی پرخوری و گرسنگی دور روی سکه هستند که جان ما می افتند و باعث پرخوری عصبی می شود و از مسیر سلامت و تناسب اندام خارج میشویم.
- در اینجا ما به دو تا از عوامل پرخوری عصبی را گفتیم
1- محیط پرتنش راه حل این است که سعی کنیم روش های تخلیه استرس را یاد بگیریم .
2- نخوردن یا رژیم های سفت و سخت یا به عبارتی نخوردن پس اگر رژیم متوازن داشته باشیم احتمال بروز پرخوری عصبی در ما کمتر میشود.
خلاصه بهترین روش برای پیشگیری از پرخوری عصبی
1-مدیریت استرس
2-داشتن برنامه غذایی متوازن
یکی دیگر از مواردی که باید توضیح بدهم این است خیلی وقت ها پرخوری عصبی برای ما آرامش می آورد یا به عبارتی ما مواقعی که ناراحت، خسته و بی حوصله هستیم یک کار لذت بخش میخواهیم تا کسل بودن خارج بشویم میرویم سمت مواد غذایی پس یکسری حالت ها و خلق و خو ها شرایط و اتفاق ها و حس ها می تواند از غذا بعنوان منبع آرامش و فرض بکند این حالات ما را مستعد پرخوری عصبی می کند.
اینجا اگر ما بتوانیم با روش هایی آرام بشویم این میتواند پرخوری عصبی را حذف یا از شدت آن کاسته بکند پس ما اینجا یک نکته دیگر باید بگوییم اگر روش های حذف هصبانیت حل مسئله، حل اختلافات و اینکه وقتی از انرژیمان کم میشود به طریقی جبران کنیم یا چگونه در زندگیمان لذت هایی ایجاد کنیم تا کمتر از غذا لذت ببریم و منبع تسکین کننده باشد.